هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
چرا شروع نمی کنیم؟
تا حالا شده بخوای کاری رو شروع کنی ولی ساعت‌ها، روزها یا حتی هفته‌ها عقب بندازیش؟
نه چون نمی‌تونی، نه چون نمی‌خوای. فقط انگار یه چیزی ته دلت نمی‌ذاره! این مقاله می‌خواد دقیقاً همون “چیز” رو پیدا کنه.
اهمال‌کاری یا تنبلی؟
اول بذار یه نکته مهم رو روشن کنیم. بیشتر مردم وقتی کاری رو به تعویق میندازن، خودشونو «تنبل» خطاب می‌کنن. در حالی که روان‌شناسان، فرق بزرگی بین تنبلی (Laziness) و اهمال‌کاری (Procrastination) قائل هستن:
اهمال‌کاری یعنی به‌طور آگاهانه، شروع کاری رو که باید انجام بدی، عقب بندازی، حتی با اینکه می‌دونی در بلندمدت به ضررت تموم میشه در حالیکه تنبلی، بیشتر به ترجیح برای استراحت و بی تفاوتی به مسئولیت ها مربوط میشه (Steel, 2007).
۵ دلیل علمی که باعث می‌شن شروع نکنیم:
1. ترس از شکست
وقتی ته ذهنمون باور داریم که ممکنه شکست بخوریم، مغز به‌صورت ناخودآگاه شروع نکردن رو به‌عنوان «امن‌ترین گزینه» انتخاب می‌کنه. در پژوهشی از Solomon & Rothblum (1984) مشخص شد یکی از اصلی‌ترین دلایل اهمال‌کاری در دانشجویان، ترس از ارزیابی منفی و شکست بود.
2. کمال‌گرایی
افراد کمال‌گرا تا وقتی شرایط صددرصد عالی نباشه، دست به اقدام نمی‌زنن و این یعنی هیچ‌وقت شروع نمی‌کنن.
3. نبود تصویر ذهنی واضح از خود آیندمون
وقتی «خود آینده» برای ما مبهمه، مغز انگیزه‌ای برای حرکت نداره.
> تحقیقات Hershfield et al. (2011) نشون می‌ده افراد وقتی تصویر ذهنی واضح‌تری از آینده‌شون دارن، کمتر اهمال‌کاری می‌کنن.
4. نداشتن ساختار و اولویت‌بندی
گاهی مشکل ما اراده نیست، بی‌نظمی و نداشتن سیستمه.
David Allen در کتاب مشهورش Getting Things Done میگه: «مغز جای ذخیره‌ی اطلاعات نیست، جای فکر کردنه. اگر سیستم نداشته باشی، فرسوده می‌شی.»
5. پاداش فوری/ پاداش بلندمدت
مغز ما طوری طراحی شده که دنبال لذت فوریه. شروع یک کار مهم معمولاً سخت، مبهم یا بدون پاداش لحظه‌ایه.
در مطالعه‌ای توسط Piers Steel (2007) نشون داده شد که انسان‌ها تمایل دارند کارهایی با پاداش فوری رو انتخاب کنن، حتی اگر بدونن در بلندمدت ضرر دارن (Temporal Discounting).
حالا باید چیکار کنیم؟
در مقاله بعدی درباره‌ی راهکارهای «شروع سریع» حرف می‌زنیم. ولی فعلاً کافیه اینو بدونی:
اهمال‌کار بودن یعنی انسان بودن؛
مشکل از تو نیست، از سیستمیه که تا حالا باهاش جلو رفتی؛
تا وقتی ریشه‌ی کار رو نشناسی، راهکارا فقط یه مسکن موقتی اند!
منابع علمی (References):
Steel, P. (2007). The Nature of Procrastination: A Meta-Analytic and Theoretical Review of Procrastination. Psychological Bulletin, 133(1), 65–94.
Solomon, L. J., & Rothblum, E. D. (1984). Academic procrastination: Frequency and cognitive-behavioral correlates. Journal of Counseling Psychology, 31(4), 503–509.
Flett, G. L., Hewitt, P. L., & Martin, T. R. (2002). Perfectionism and procrastination in the workplace: A review of issues and implications.
Hershfield, H. E., et al. (2011). Future self-continuity: How conceptions of the future self transform intertemporal choice.
Allen, D. (2001). Getting Things Done: The Art of Stress-Free Productivity.
